Dä Ssaansche Pittermann

Öwwer us Ssaanschet Dörpke met sinnem Leewe,
do heet soa manich eine wat opcheschriiwe,
heet Dönekes tum bääsde checheewe,
die sich eerges tuchedraage häwwe.
Sicherlich woar en bettsche dovan erfoune
un me heet et de Lüüt op de Naas cheboune.
Doch manchet Döneken, dat weite chitt ouk,
dat heet me früer jo doföar chebruck,
waal en paar Fisematente uttehecke,
öm dän ein of aunere döarn Kakau te träcke.
Dän Aame wöar sälwes schoulich, soa heet me chesaach
un heet em chanze Dörp öwwer öm chelaach.
Wemm Gantenberg heet se opchetault, di aule Stücker.
Bäre Lies, dä aule Nachtsheim un däm Panneflicker,
die woare, soa saachde me, em bettschen ut där Riich
un mackden hie em Dörp all völl dumm Tüüch.
Ouk Matthes Schmitz deat en sinn Bichte
van twea junge Ssaansche berichte,
die döckeser en Mölm vöarm Kadi stonnt
un aan de Knaasloof all woare chewennt.
Woröm en Mölm, soa köösde me frooge,
koosde me dat dann nee en Ssaan besorge?
Soa Lumpe, Klemmer un Bedrööger,
soa Suupsäck un Aul-Wiiwer-Tröster
die hie em Dörp de Lüüt beschummelt häwwe,
hie en Ssaan draachter iser Gitter te sette?
Chemäcklich ouk, us Dörpke Ssaan
dat hadde waal sinne Pittermann!
Em Hünnerbärch, vandaach Otto-Pankok-Stroote,
do hadde me sonne Cheselle incheschloote.
Chutt en där Midde vam aule Ssaan
do staund dä kleine Pittermann.
Träck neewenaan woar nee ömsöös
dröm, dat Füüerwehr-Spritzenhuus.
Soa hadde me van hie, vam Hünnerbärch
noo alle Hüüser dä chliiklange Wääch.
Öm Neegentenhounet, en de Keisertiit,
do choaf et hie föar dä Schutz van de Lüüt
en Schupo met em Saabel, blank un lang
vöar däm hadde jedeeine schwoar Strang.
Dä lääsde Schandarm em Ssaanschen Laund:
Matthes Büllmann, woar em chanze Dörp bekaunt.
Dän hadde am Rieme en chroate Schlöötel hange
Un hadde he mool wiier en Halunke chefange,
soa heet he domet de Schauel opchemack
un dä Kääl stracks en de Pittermann chesatt,
kottöm, wän ömmes nix douchde, dän koam dann
rubbelemies am Hünnerbärch en de Pittermann.
Mär, et woare jo temeis klein Flitzepiipe
die Matthes Büllmann hadde opchegriipe.
Die chanz schwoare Junges, ees me soa sett
die koame nee en dat Ssaansche Pittermann - Bett,
soa dustere Gestalten un fiise Cheselle
die koun me hie nee föar Chereech stelle.
Dovan hadde et em Dörp, chottlob, nee völl checheewe,
et woar domools hie en chemäcklich Leewe
oahn völl Bedröögen un Schummelei,
dröm woar em Pittermann dat Bett temeis frei,
en däm dä Schupo koosde sälwes schloope
wenn he mool eine hadde chesoope.

Walter Ferschen, Februar 1998