Me liart nee uut!

Chitt weitent dat sicher, wie dat früüer soa woar,
ick mein, bei Bäästevaader - un Mooder föar fiftich Joor.
Do häwwen op öarem Kotten hie in Ssaan, die Aule,
öwwerall Diire in Huus un Hoff chehaule.
Do choaf et Hunner, Kaniine, Färke un in völl Sippe,
en Bärchmannskuh föar de Milk, en Hippe.

Jo, dat woar waal domools soa dat Leewe,
Sälwsversorgung woar do chroat cheschriiwe.
Do moosde all van de Familige, hölpe, oahn te knurre,
dat Viah versorge un ouk im Chaaden schorre.
Dat woar Knöökearbeit, do kasche wal di Aule frooge,
do häwwen wei vandaach wal beetere Daage.

Mär, woult me nee eerges op däm Drööge sitte,
denn chudde Milk, chiff mär en junge Hippe,
do muttste me beititts doföar sorge,
dat nou Hippelaimkes do sin, an eine Moorge.
Soa koam et nou in auler Tiit,
in Ssaan, tu folgender Becheewenheit.

Beim aulen Schniider Kotterheit
dän wonnden do am Leenerfaild,
do woar in Stellung Miinchen Loo,
en läcker Deansche un ömmer froah.
An einen Daach, sett hee föar soi:
"Doon dat nou ees besorge, dan hees dou frei.
Pass op! Wat iksche dei nou sääch!
Do käns jo wal döart Dörp dän Wääch,
choon met us Hippe noom Kamp, noo Olmesdaal,
dän heet en chesounden Hippenbock im Stall.
Dä aule Kääl, dän weit van mei Bescheid,
worömm et mit us Hippeliise cheit.
Nou maak et flott un loup nee soa chau,
haul dat Diirke chutt faas hie aan däm Tau."

Chesaach, chedoon ; nou ee et duster ös,
träck Miinchen mit di Hippe loas,
Cheit chraatuut döar dat Dörpke Saan
un kömmp waal aan am Kloasterkamp.
Hie steit et nou un heet di Qual:
"Wi feind ick doo dän Olmesdaal?
Wat maak dat föar en Hüüske siine ? »
dinke nou di Hippe un dat Miine.

Do kömmp nou chraat tu räächter Tiit
en Jüngske öm dat Eck cheschneit.
Us Miinchen denkt do voller Sorge,
dat ös de Hölp, dän will ick frooge."
Nömmp nou tesaame all öaren Mut
un sett: "Jung, dou kens dei doch hie uut?
Mei ös et soa frömt hie inner Stroote,
ick sall wal di Hippe decke loote."


Sinn soa chutt un hölp mei uut minne Noat,
ick weit nee, wo me dat all maake mutt.
Do kiik dat Bürschke frech un sett:
"Verdreit ees, dat häpp ik ouk noo nee erleef".
Schnapp sich dä Hippestatt un böarden inne Höh,
un ös memm Duume am zeige: "Hie, Tante, hie!"


Walter Ferschen
Januar 1991