Herfs-Chedanke

Die Böüm un Strüüker wääde kahl,
Me-i wäd ssu schubbich, kault.
Va m Himmel schient die Ssunn ssu faal,
Die Stund am Daach ssind chau getault.
Et lääste Blatt fällt boll ter Ääde,
Me-i wäd doobe-i ssu bang.
Wat ssall dat füar en We-inter wääde?
Dä We-inter duurt ssu lang.

Wie üss et Weer ssu naat un fies?
Me kann koum dooduar kieke.
Wie üss dän Daach ssu kott un chries?
Die Naach will koum noch wieke.
Dä We-inter, dän ste-iht vüar der Düar!
Wie ssall et me-i wahl wääde,
Wenn ick ke-in Vöögelsche miähr hüar
Un Schniä liät op der Ääde?

Merr duurt dä We-inter noch ssu lang,
E-imool mutt hee verchohne,
Un üss et me-i ouk noch ssu bang,
Die Welt blief doch bestohne.
Wenn Schniä un Iis ees wirr verche-iht,
Wirr Böüm un Strüüker blöühe,
Wenn ees et Vöögelsche wirr schle-it,
Kann ick me-i ouk wirr freue.